Mijn man en ik zijn een weekend weg. Twee dagen wandelen we 20 kilometer per dag langs de Linge. Het plan is om na 10 km een pauze te nemen.
‘Hé, kijk eens: ik heb nog een lekker stukje brownie van Lonneke gevonden. Voor straks in onze pauze.’

Zeker 9 kilometer lang heb ik genoten, maar nu worden mijn benen zwaar. Straks hebben we pauze. Een pauze met de brownies van Lonneke. Hoe pak ik dit aan?

We lopen nog een kilometer zwijgend naast elkaar en dan verzamel ik moed.
‘Ik heb eigenlijk geen zin in de brownie van Lonneke…’ Ik voel dat ik me een beetje schaam.
‘O joh, dat snap ik.’ En hij begrijpt me echt.

De laatste tijd heb ik bij elk uitje te maken gehad met de geest of nasleep van een minnares. Of hij was toevallig ook al met een minnares in die duinen geweest. Of hij was moe vanwege de wilde nacht ervoor met een minnares. Onze wandeltocht leek minnaresvrij te zijn maar nu is Lonneke er – in de vorm van haar brownie – toch weer bij.

‘Zal ik het in de prullenbak gooien?’, vraagt hij lief. Het is egoïstisch, kinderachtig en zelfzuchtig maar ik knik in volle overtuiging ja.

Wat geef je je minnaar of minnares cadeau?

Mensen die vreemdgaan kunnen buitensporig zijn met cadeaus. Geheime rekeningen worden aangelegd, bij het boodschappen doen wordt stiekem wat extra geld opgenomen of rekeningen van zieke ouders worden geplunderd. In mijn relatietherapie praktijk maak ik het allemaal mee. Zolang niemand het door heeft, gaat het nog goed. Maar als de bom barst, komt alles boven tafel.

Bij open relaties zijn de cadeaus vaak wat zuiniger van aard. Je partner kan tenslotte meekijken en dat heeft een verschrompelende werking op de giften aan lovers. Zeker als stellen het er openlijk over hebben. Wat zijn dan dingen waar je rekening mee houdt?

Ook bij cadeaus aan of van lovers draait het om emotionele veiligheid

1. Hoe veilig of onveilig voelt een minnaar of minnares?
   Hoe veilig ben jezelf? En hoe veilig is je partner? Hoe veiliger een lover van je partner aanvoelt, hoe meer je verdragen kan. Respect voor de vaste relatie helpt hierbij aanzienlijk.
2. Hoe duur is het cadeau?
   Dit kan afhankelijk zijn, van hoe lang je een relatie hebt. Je kunt een budget afspreken en kijken wat jullie bij bijzondere gelegenheden doen. Denk maar aan kroonjaren die gevierd worden.
3. De intimiteit van cadeaus
   Andere aspecten waar je rekening mee kunt houden, is hoe intiem het cadeau is en of je ontvangen cadeaus mee kunt nemen in jullie ‘territorium’. Een kaart afkomstig van een onveilige lover kan al voldoende zijn om het ‘eigen nest’ te bezoedelen.
4. Een tijdelijk cadeau is veiliger dan een blijvend cadeau
   Tatoeages, huisdieren etc. doen het in de regel slechter dan een etentje of een chocoladeletter. Een vast cadeau dat opgeborgen kan worden, zoals een boek, doet het ook weer beter dan een rozenstruik voor in de tuin.
5. Geef of ontvang van de lover geen duurdere cadeaus dan van de vaste partner
   In de sharia (een Islamitische wet) is vastgelegd dat alles wat een eerste vrouw krijgt ook aan de tweede (of derde/vierde) vrouw wordt gegeven. Dit ter bescherming van de nieuwkomers. Bij een open relatie gaat het juist om de bescherming van de vaste partner. Altijd dure cadeautjes aan lovers met de belofte dat je partner dat ook ooit zal krijgen werkt niet. Maar dure skivakanties van een lover kunnen ook een impact hebben. Sommige stellen hebben als regel dat een cadeau aan of van (!) een lover niet het cadeau aan/van de partner overschrijdt.
6. Voel: klopt het cadeau dat je geeft of krijgt?
   Dit is misschien nog wel de belangrijkste regel. Voelt het cadeau goed aan of niet? Klopt het niet? Wees hier dan eerlijk in. Niet alleen naar jezelf, maar ook naar je partner. Mocht je het moeilijk vinden om dit te voelen, check dan of je in gedachten principieel wordt of dat je jezelf in het gedachten aan het verdedigen bent. Dit zijn vaak tekenen, dat er iets niet klopt. Ook jaloerse reacties van je partner, kunnen een alarmsignaal zijn, dat er een veilige grens wordt overschreden.

Toch een pijnlijke verrassing?

Ondanks alle goede bedoelingen kun je toch ineens overrompeld worden door een cadeau van je lover. Of je krijgt een beetje buikpijn van het cadeau dat jouw partner aan zijn of haar lover gegeven heeft.

1. Durf je het dan te bespreken en is die ruimte er ook binnen jullie relatie?
2. Voel je je begrepen en mag je het als ongemakkelijk of pijnlijk ervaren?
3. Kan je partner zich hierin inleven en je troosten en geruststellen?
4. Kan het cadeau een plek krijgen die niet direct in het zicht is?

We staan voor een grote prullenbak. Mijn man pakt het stukje brownie uit zijn rugzak. De bovenkant glimt ons tegemoet. Besluiteloos kijken we er even naar. Dan naar elkaar.

‘Eén hapje dan?’ stelt mijn man voor. Ik ruk het folie eraf en om de beurt  zetten we onze tanden vol in het deeg. En zo proeft het ook. Als droog oud deeg.
‘Hoe lang zat dat al in je tas?’ Ik zoek een flesje water om de droge brownie van Lonneke mee weg te spoelen.

Hij heeft net zijn minnares in de container gedumpt. Zo voelt het tenminste. En toch is het goed. Het is fijn dat mijn man – toen het erop aankwam – voor mij koos en niet voor een stukje oude taart.

De schaduwen van zijn minnaressen en van mijn minnaar zullen ons altijd blijven vergezellen. Dat maakt een open relatie niet altijd even gemakkelijk. Toch leer je dat veiligheid juist in deze kleine gebaren kan zitten.

Wat geef jij cadeau aan een lover? En om wat voor een bedrag gaat dat? Bij monogame stellen kan dit ook spelen bij exen. Hebben jullie hier afspraken over? Zo ja, welke? En wat helpt jullie hierbij?

Rhea Darens

EFT-relatietherapeut