Heb je veel last van jaloerse gevoelens in jullie open relatie dan is Cognitieve Gedragstherapie (CGT) een effectieve methode om deze gevoelens te beheersen of zelfs om te gooien.
Jaloezie in een open relatie (1) – De rode gedachte
Na 23 jaren huwelijk, wist ik wel wat ik aan mijn man had.
Jaloers?
Moi?
Nooit!
Tot we een open relatie aangingen. Soms herken ik mezelf niet terug en ben ik bang dat ik in de spiegel een groen monster zie. Gelukkig weet ik nog steeds wat ik aan mijn man heb en neemt de jaloezie niet de overhand. Want een lekker gevoel is jaloezie niet.
Hoe voorkom je dat jaloezie je open relatie overheerst?
Heb je veel last van jaloerse gevoelens in jullie open relatie dan is Cognitieve Gedragstherapie (CGT) een effectieve methode om deze gevoelens te beheersen of zelfs om te gooien.
Cognitieve gedragstherapie gaat uit van de volgende 5 G’s:
- Gebeurtenis. Er is een gebeurtenis (situatie).
- Gedachte. Over die situatie ontstaat een gedachte.
- Gevoel. Die gedachte leidt tot een gevoel.
- Gedrag. Dat gevoel leidt tot gedrag.
- Gevolg. Dat gedrag heeft een gevolg.
De 5 G’s kunnen je inzicht geven in de invloed die je kunt uitoefenen op gebeurtenissen om je heen. Meestal kun je de gebeurtenis zelf niet veranderen of beïnvloeden. Maar door je gedachten hierover te beïnvloeden, veranderen je gevoel en gedrag vanzelf mee.
Bij CGT voor kinderen maken we deze gedachtenverandering visueel en spreken we over het veranderen van rode gedachten in groene gedachten. Niet zo moeilijk te onthouden als je jaloezie als het rode duiveltje ziet ;-).
Rode en groen gedachten in mijn open relatie
Het is zomer. We genieten van een dagje op de zeilboot. De zon schittert op het water. Onze dag is perfect.
Totdat we een sloep passeren. Ik zie wat mijn man ziet. Op de boot staat een prachtige vrouw. Jong. Blond. Sportief. Gebruind.
Ik kijk naar haar. Ik kijk naar hem. Zij kijken zeker niet naar mij.
De rode gedachte staat op de loer. Kijk je even met mij mee?
Gebeurtenis: Prachtige vrouw en mijn flirtende man.
Gedachte: Ik ben niet zo leuk als die prachtige vrouw.
Gevoel: Ik voel me de mindere. Ik baal van dit gevoel en ik baal van mijn man.
Gedrag: Ruzie: hoe haalt hij het in zijn hoofd om met een andere vrouw te flirten terwijl ik erbij ben!
Gevolg: Ik word precies de niet-leuke-vrouw die ik juist niet wilde zijn.
Zie je het al voor je? Zo had het inderdaad kunnen gaan. Maar het ging anders. Het heeft mij ook wat oefening gekost maar waar het om gaat, is dat je de rode gedachte bij jezelf herkent.
Als je dat eenmaal doorhebt, komen de groene gedachten vanzelf. We draaien het filmpje nog een keer af maar dit keer met een groene gedachte.
Gebeurtenis: Prachtige vrouw en mijn flirtende man.
Gedachte: Dat is vreemd. Normaal als we samen zijn, is mijn man ook écht met mij.
Gevoel: Hier klopt iets niet. Ik word nieuwsgierig.
Gedrag: Ik ga dit onderzoeken. Wat is er afgelopen week gebeurd? Ik stel hem vragen.
Gevolg: Een mooi intiem gesprek over jaloezie. Mijn jaloezie én zijn jaloezie.
Jaloezie wordt vaak gezien als een negatieve, slechte emotie. Als jaloezie omslaat in obsessieve jaloezie en je gedachten beheerst, is dat natuurlijk niet goed. Maar een gezonde dosis jaloezie getuigt van liefde, passie en verlangen. Dat is precies wat een open relatie nodig heeft.
Rhea Darens
EFT- Relatietherapeut
7 jaar later…..
Deze reactie schreef Lara via Twitter en ze is heeft haar goedkeuring gegeven dat die hier geplaatst wordt.
Ik heb mijn reactie van toen nog even terug gelezen en weet nog zo goed waar die reactie vandaan kwam. Mijn partner van toen was getrouwd, had mij en probeerde daarnaast nog alles wat los en vast zat te versieren. Maar zijn gevleugelde uitspraak was alles wat jij moet doen is gewoon niet jaloers zijn. Nu was ik dat zeker niet op zijn vrouw ik voelde me nooit concurrentie van haar. En had veel respect voor haar. Maar al dat versier en geflirt als wij samen eens een avondje uit waren dat zorgde natuurlijk wel eens voor jaloezie.
Toen ik iemand anders ontmoette was meneer ineens mega jaloers. Misschien omdat die ander ook een man was en hij gedacht had dat ik voor een vrouw zou gaan. Misschien omdat hij nooit het gevoel had zijn vrouw te delen daar zij leefde als broer en zus. Misschien omdat hij ineens wel het gevoel had dat hij mij moest delen. Hoe dan ook voor mij was zo weinig ruimte geweest. En nu moest ik ineens begrip hebben Voor zijn jaloezie, ik kon het niet opbrengen. Mijn nieuwe vriendje kon een open relatie niet aan en maakte het uit. Toen maakte ik mijn andere relatie ook uit. Want wederom was er geen begrip voor mijn pijn en verdriet.
Kort daarna leerde ik een nieuw vriendje kennen. Een muzikant die genoot van het vrije leven. Toen ik in het spel kwam maakte zijn vriendin het uit. En zijn wij 6 jaar samen geweest. Met allebei af en toe een fling. En soms samen een gedeeld avontuur. Maar ook hier was het best als ik met vrouwen afsprak, maar andere mannen waren altijd een punt van discussie en jaloezie. Ik hield me aan de ongeschreven regel, geen (biologische) mannen. (transgenders bleken een minder groot probleem).
Totdat ik mijn huidige man leerde kennen. Hoe open onze relatie zou zijn is nog wel besproken in het begin. Hij had geen ervaring met open relaties, wel met bedrogen worden of zelf de bedrieger zijn. Onze afspraak is dat we tot nader orde een monogame relatie hebben. Maar als een van ons dat ooit anders wil of iets voelt voor een ander we altijd opnieuw kunnen bekijken hoe we erin staan. En hoe dan ook altijd open en eerlijk naar elkaar zijn. En als een van ons (lichamelijke) gebreken krijgt de ander sowieso buiten de deur mag kijken. Aangezien hij een stuk ouder is dan ik denk ik dat hij die laatste regel als een soort escape route voor mij heeft bedacht. Mocht hij te oud worden, niet meer mee kunnen met mijn tempo, dan is ons comfortabele leventje er nog steeds. Maar heb ik een soort vrijbrief.
Nu met 2 kleine kinderen moet ik ook even niet denken aan al het gedoe van verliefd en iemand anders toe laten in mijn leven. Daarnaast ben ik erg gelukkig met mijn man. En vind ik ook dat er eerst een veilige basis voor de kindjes moet zijn voordat we daar in gaan rommelen. Daarnaast is hij wel echt mijn primaire partner. Terwijl dat in mijn eerdere open relaties niet het geval was. Of ik ging relaties aan die gelijkwaardig aan elkaar waren of ik was zelf de secundaire relatie. Ik weet niet of ik zelf iemand het ‘aan kan doen’ een secundaire relatie te zijn.
Hoe ik er nu op terug kijk?
Nou, ik heb geleefd! Ik heb goede keuzes gemaakt en slechte keuzes. Ik heb nergens spijt van. Geloof nog steeds dat het kan, een open relatie. Maar vind ook dat je voorzichtig moet zijn zodra er kinderen in het spel zijn. Ik ben nu niet meer alleen verantwoordelijk voor mezelf, maar ook voor mijn meiden. In alles wat ik doe moet ik rekening houden met dat mijn keuzes invloed hebben op hen. Voor mezelf kon ik soms slechte keuzes maken, en dat niet zo erg vinden want alleen ik leed eronder. Maar nu neem ik mijn meisjes mee in mijn geluk of ongeluk. Ik zal nooit voor ze verbergen dat mama ook verliefd kan worden op vrouwen of dat mama meerdere relaties tegelijk heeft gehad. Als ze er naar vragen krijgen ze eerlijk antwoord. Maar misschien wil je dat soort dingen helemaal niet weten van je moeder :-))
Dat omschrijf je mooi. Jaloezie wordt vaak gezien als iets dat zo snel mogelijk weg gemaakt moet worden. Maar als je het gewoon kunt laten zijn en mag onderzoeken neemt het zoveel gezondere vormen aan. En inderdaad fijne gesprekken.
Dit is een herleving van de gedachten van dejaren zestig. Toen heette het ” het moet toch kunnen!”.
Wel ik heb ontdekt in mijn leven (ik ben 81 jaar): het kan wel of het kan niet. Daar helpt geen cogn.th.niets aan. Dat is weg rtionaliseren. Maar de onzekerheid blijft. Die is niet weg te rationaliseren.
Een relatie kan nooit zo open zijn, dat je alle gevoelsn kunt delen. Zeker niet de gevoelens of fantasieën over een ander. Dus toen mijn vrouw en ik huwden spraken we af: geen ingewikkeld gedonder. En daar zijn we tot de dag van vandaag gelukkig mee. Ik ben niet jaloers meer, maar zij wel. Dat kan ik niet corrigeren.
Je gaf via twitter aan dat je reacties leuk vond, nou daar komt tie 😉
Jaloezie is al veel besproken door menigeen en vooral in combinatie met open relaties en ik vraag mij af of die combinatie wel juist is. Was de jaloezie er niet al en werd deze uitvergroot toen de open relatie inhoud begon te krijgen? Zoals zo veel emoties worden uitvergroot als men van een gesloten naar een open relatie gaat. Daarbij denk ik dat jaloezie een containerbegrip is en er dus meerdere betekenissen achter zitten.
Voor mij heeft jaloezie met gunnen te maken. Ik gun een ander net zoveel als mijzelf. Daarbij moet ik dan wel vermelden dat ik mezelf met inachtneming van wat grenzen heel veel gun. En dat heeft tot nu het groene monster ver buiten de deur gehouden. Ik gun de mensen waar ik van hou het mooiste, fijnste en beste van de wereld!!!
Had ‘m al gelezen…Laatste alinea vind ik erg mooi:’t is een blijk van vertrouwen als je elkaars gevoel ihb als zaken die zwaar kunnen drukken op je verhouding,uitspreekt bespreekt met elkaar VOOR DAT HET TE LAAT IS!Gezonde jaloezie:niks mis mee.Als je maar geen NSA-tje met elkaar gaat spelen!BTW:ik ben jaloers op alles waarvan ik hou…
Mooi kort en krachtig onder woorden gebracht. Maakt goed duidelijk hoe cognitieve gedragstherapie werkt en geeft m.i. ook aan dat jaloezie dikwijls niets met afgunst te maken heeft, maar veelal met botte boosheid, waarbij de gedachte dan bijvoorbeeld kan zijn: hoe haalt hij/zij het in zijn domme kop om te doen alsof ik niets voorstel, door zoveel aandacht aan die ander te geven. Daarna springen de er op volgende fases gevoel – gedrag – gevolg vanzelf op tilt. En heb je een probleem dat onder het kopje jaloezie nog een heel lang leven kan leiden.
Veel succes met het ontwarren c.q. weghelpen van onnodige jaloezie.