We zitten allebei met een biertje in onze hand aan de stamtafel van ons café. Mijn man kijkt me met een scheef gezicht aan. Ik weet precies waarom. ‘Je vindt het leuk hè, als ik iets niet kan?’ zegt hij. Ik denk aan de dansles van daarnet en ik kan mijn lachen niet onderdrukken. Een triomfantelijke lach. Niet aardig van mij. Maar voor het eerst deze week voel ik me opgelucht en vrij. Ik zou nu een spelletje met hem kunnen spelen, gauw over iets anders beginnen of sorry tegen hem zeggen. Maar ik besluit eerlijk tegen hem te zijn. ‘Het ging vanavond niet om jou en wat jij deed. […]