‘Waar komt dit stel vandaan?’, vraagt mijn man.
‘Deventer.’ Ik leg de telefoon neer en maak wat aantekeningen in mijn agenda.
‘Jeetje, ze komen van steeds verder.’
‘Yep.’
En als ik eerlijk ben, ben ik daar best trots op. Maar ik vind het ook fascinerend. Ik heb ook stellen uit Rotterdam en omstreken. Deze stellen komen een keer per week. Vaak komen ze apart van elkaar met eigen vervoer. Zij doen de therapie tussen hun andere bezigheden door. Daar is niets mis mee; het werkt.

Maar de stellen van buiten de stad zijn toch anders. Ze komen altijd samen. Ze komen met de auto en hebben vaak al een uur achter de rug als ze bij mij komen.

Quality-time.

Of quality fight.

Of quality deadly silence.

Dat maakt niet uit. Als therapeut heb ik gelijk vers werkmateriaal.

‘Doen ze vijf gesprekken in één keer?’ Mijn man kent ondertussen de verschillende varianten. Bij zulke afstanden is het gebruikelijk dat ze voor zo’n intensief pakket kiezen.
‘Ja, het is eigenlijk voor het eerst dat ze samen een paar dagen weg zijn, sinds ze kinderen hebben.’
Dit geeft altijd een andere dimensie aan de relatie. Door vijf gesprekken te voeren in tweeënhalve dag, zijn ze niet alleen bij mij. Ze zijn vooral samen.
‘Hadden wij dat ook moeten doen?’
Ik schiet in de lach. “Vijf gesprekken in tweeënhalve dag, in Schiedam?’
Ook wij gingen naar een ander stadje in de buurt. Niet bewust: Google heeft  een grote vinger in de pap gehad.
‘Was voor ons misschien wel goed geweest, maar ik weet niet of K. (onze relatietherapeut) dit had getrokken.’

Wij vochten elkaar in die dagen de tent uit. Niet fysiek, maar elk woordje kon al gauw verkeerd vallen of verkeerd worden opgevat. Wat liepen we toen op eieren. En onze relatietherapeut volgens mij ook.
Mijn man komt achter me staan en slaat zijn armen om me heen.
‘Het was fijn dat hij er toen was.’
Hij heeft gelijk. Ik moet nog vaak aan hem terugdenken. Hij bracht rust, toen het zo nodig was.

Als beste getest

Zoals jullie weten ben ik een groot voorstander van Emotionally Focused Therapy, de therapie die ik gebruik om de verbinding tussen stellen te herstellen. Ik geniet ook van onderzoeken waarin therapieën met elkaar worden vergeleken en EFT als de beste naar voren komt voor relatietherapie. Toch wordt maar 30% van het resultaat behaald door de therapie zelf. 70% wordt bepaald door ‘non-specific factors’. In het onderzoek van Messer en Wampold naar niet-specifieke factoren uit 2002, komen als belangrijke factoren naar voren:

1. De therapeut
   Een klik hebben met je therapeut heeft een groter effect op het resultaat, dan de therapie. Met andere woorden:
   1. Zoek een goede (relatie)therapeut met wie het klikt, die…
   2. … een therapie gebruikt waar jij je wel in kunt vinden.
   In die volgorde.
2. Gelooft de therapeut in de therapie die hij/zij geeft?
   Dit draagt voor een nog belangrijker deel bij aan het resultaat. Als je dit in ogenschouw neemt, is het best gek dat er veel onderzoek wordt gedaan naar de verschillende therapieën (die voor minder dan 1% in de variantie bijdraagt), terwijl de verbondenheid van de therapeut met de therapie wel voor 70% in de variantie meetelt.)Dit onderzoek was met name gericht op non-specifieke factoren zoals de rol van therapeut.In de relatietherapie merk ik echter ook andere non-specifieke factoren die allemaal een positieve bijdrage leveren aan het resultaat. Zie de punten hieronder.
3. Frequentie/therapietrouw
   Zeker in het begin is het belangrijk dat er gemiddeld eens per week, minimaal eens per twee weken een gesprek is. Ik merk dat het niet uitmaakt of er eens in de week een gesprek is, eens in de twee weken 2 gesprekken op een dag, of eens in de maand 5 gesprekken in 2,5 dag. Dit werkt allemaal even goed. Wordt de frequentie in het begin echter eens per drie weken, dan is het vaak lastig voor stellen om in het proces te komen. Elke keer moet er dan eerst een stapje terug worden gedaan, voordat de draad weer opgepakt kan worden. Dus als je voor therapie kiest, ga er dan ook echt voor.
4. Wordt het huiswerk gedaan?
   Ik vergelijk mezelf altijd met een fysiotherapeut. Iedereen begrijpt, dat herstel veel langer duurt als je thuis geen oefeningen doet. Dit geldt ook voor relatietherapie. Neem het boek door, maak de oefeningen en houd hiermee het proces waar jullie in zitten actief en levend.
5. Het autoritje
   Toen wij in relatietherapie zaten, was de auto onze privé ruimte waar we ruzie maakten, huilden, stil waren, maar ook waar we weer goedmaakten en elkaar leerden begrijpen. Het was een plek waar je niet zomaar weg kon lopen. Het was ook een plek waar we nooit gestoord werden en niet hoefden na te denken of de kinderen ons konden horen. Nog steeds blijven we wel eens in de veilige cocon van de auto zitten om even te praten.Ik snap best dat ik stellen uit Rotterdam niet kan vragen om eerst een rondje over de ring te rijden voor ze bij mij komen. Maar als je tijd hebt om samen te wandelen (in plaats van de fiets te nemen) als je elkaar kunt ophalen zodat je samen met de auto komt, doe dit dan. Het helpt.

5. Stellen die de relatietherapie zelf betalen
   Er zijn meer stellen die de therapie zelf betalen dan vroeger. Dit komt onder andere, doordat relatietherapie niet meer wordt vergoed vanuit het basispakket. Ook kiezen steeds meer therapeuten ervoor geen contract meer te sluiten met een verzekeraar vanwege de bureaucratische rompslomp. Hoewel het fijn is als de therapie wel vergoed wordt: ik hoor ook altijd van andere therapeuten dat stellen die het zelf betalen, veel gemotiveerder zijn. Tel uit je winst.

6. Tijd
   Lukt het je om de tijd te nemen als je in relatietherapie gaat of is therapie een last die we er ook nog bijkomt? Doordat ik me – onder andere – op open relaties richt, krijg ik stellen vanuit heel Nederland, België en zelfs een keer uit Frankrijk.
   Eén keer in de week een gesprek van een uur was voor deze mensen door de afstand niet haalbaar. Vandaar dat ik op een andere manier ging werken, en dit leverde ook nieuwe inzichten op.
   Stellen die verder weg wonen, spreken vaak twee keer op een dag af of nemen een relatie-boost. Eigenlijk omdat de afstand ze dwingt. Deze afstand zorgt er wel voor, dat ze dingen moeten regelen: een dag vrij nemen, de kinderen bij de opvang. Hierdoor hebben ze een dag (of 2,5 dag) echt alle tijd voor elkaar.

‘Zullen we nog even kletsen?’ We hebben net boodschappen gedaan en staan op het punt om de auto uit te laden. Mijn man glimlacht, zet een muziekje aan en pakt een paar dropjes.
‘Open!’
Braaf open ik mijn mond. Met een mooi boogje belandt het dropje precies op mijn kin en stuitert naast de stoel.
‘Minder dan 5 seconden op de grond,’ zeg ik en prop het snel in mijn mond.

Het ziet er misschien gek uit, twee mensen die op de parkeerplaats voor hun huis gezellig met elkaar zitten te kletsen, maar voor ons is het fijn. Even een moment voor onszelf, voordat we de hectiek van het gezinsleven weer induiken.

Zijn jullie weleens in relatietherapie geweest? Herkennen jullie je in de non-specifieke factoren? Zijn er nog factoren die je mist? Zoals altijd ben ik benieuwd naar jullie ervaringen.

Rhea Darens
EFT-relatietherapeut